Passy

Obecny cmentarz znajduje się na miejscu starego cmentarza gminy Passy zamkniętego w 1802 roku. Usytuowany dziś prawie w samym sercu metropolii (tuż obok placu Trocadero) urzeka swoim położeniem, kameralnością, zadbaniem i estetyką. Gdy powstawał w 1802 r., Passy było jedną z wielu podparyskich samodzielnych gmin „przyklejonych” do stolicy. Po wchłonięciu jej (1860) przez miasto pozostał do dziś w prawie niezmienionym niewielkim rozmiarze, stając się z czasem cmentarzem elitarnym. Wśród 2600 koncesji większość zdobią mniej lub bardziej monumentalne pomniki. Znaleźć tu można groby arystokracji i bogatego mieszczaństwa, znane lub wielkie nazwiska zapisane w dziejach Francji. Jeśli chodzi o polonika to do niedawna był tu nagrobek słynnego fryzjera Antoine’a Cierplikowskiego. Wprawdzie pozostawał on pusty, jednak wyróżniał się tym, że zwieńczała go replika rzeźby Fatum dłuta Xawerego Dunikowskiego. W dalszej części cmentarza można znaleźć kilkadziesiąt polskich nazwisk w tym rodzin Poniatowskich i Tyszkiewiczow, ale także przedstawicieli nowej emigracji, jak np. Stefana Czarneckiego.

Na murze cmentarza znajduje się rzeźba Paula-Maksymiliana Landowskiego (1875-1961), ufundowana w 1936 roku przez Comité National du Monument à l’Infanterie, który w 1951 przekształcił się w Comité National du Monument à la Gloire de l’Armée Française 1914-1918.